మానవ జీవితానికి ప్రయోజనము ఏమిటి?

మన జీవితాలు ఒక్కోసారి గందరగోళంగా ఉంటాయి. మనం ముఖ్యమైనవిగా భావించే కొన్ని రోజులు ఉన్నాయి. మనం పని చేస్తున్న మరియు దాని గురించి మాట్లాడటానికి ఉత్సాహంగా ఉండే కొన్ని పెద్ద ఊహలు  లేదా అభిరుచి ఉండవచ్చు. మరోవైపు మనం ఇష్టంతో చేసేవి , మనం మన సమయాన్ని వృధా చేస్తున్నామని భావించే సందర్భాలు ఉన్నాయి. జీవితంలో ప్రతిదీ వ్యర్థం అని మనకు అనిపించవచ్చు. శ్వాస యొక్క గాలి వలె, మీరు దానిని ఎప్పటికీ గ్రహించలేరు మరియు మీకు తెలియకముందే, అది పోతుంది.

“మానవ జీవితానికి ప్రయోజనం ఏమిటి?” అని అడగడం సాధారణ అనుభవం. ప్రతి సమయం మరియు ప్రతి సంస్కృతి కాలం నుంచి వచ్చే పరిణితి చెందిన మానవుడు వారి మూలం మరియు వారి విధి గురించి ఆశ్చర్యపోతాడు. ఇది మనలో లోతుగా నాటబడింది. మన అంతర్ దృష్టికి మన స్వంత సమయానికి మించిన సమయం మరియు వాస్తవికత గురించి తెలుసు. శాస్త్రీయ సిద్ధాంతాలు ఈ దృగ్విషయానికి వివరణ ఇవ్వలేదు. జంతువులకు వాటి మూలం మరియు విధి గురించి మానవులకు ఉన్నంత అవగాహన ఉందని విజ్ఞానశాస్త్రము కూడా నిరూపించలేకపోయింది. ఎందుకంటే మన సృష్టికర్త మానవులను ప్రత్యేకంగా మన ముందు చూడగలిగే దానికంటే మించి జీవితంలోని లక్ష్యాన్ని గ్రహించగలిగేలా చేశాడు. బైబిల్ ఇలా చెప్తుంది, దేనికాలమునందు అది చక్కగా నుండునట్లు సమస్తమును ఆయన నియమించియున్నాడు; ఆయన శాశ్వతకాల జ్ఞానమును నరుల హృదయమందుంచియున్నాడుగాని దేవుడు చేయుక్రియలను పరిశీలనగా తెలిసికొనుటకు అది చాలదు (ప్రసంగి 3:11, BSI).

వారి ప్రయోజనం గురించి ఉత్సుకతకు ప్రతిస్పందనగా, ప్రజలు రెండు సాధారణ దిశలలో ఒకదానిలో వెళ్ళవచ్చు. ఒక వైపు, కొందరు వ్యక్తులు నిత్యమైన వాటి గురించి తమ ఉత్సుకతను విస్మరించడానికి ఎంచుకుంటారు.దానికి బదులుగా, వారు తమ పూర్వీకులు, వారి వారసత్వం లేదా వారు తాకగల, చూడగలిగే, రుచి చూడగల మరియు వారి స్వంత కోరికలతో అనుభవించగల భౌతిక విషయాలపై దృష్టి పెట్టాలని ఎంచుకుంటారు. అనివార్యంగా, ఈ లోకానుసారమైన విషయాలన్నీ చివరికి తమ స్వంత శరీరాలలాగే నశించిపోతాయని వారు గ్రహిస్తారు. నిత్యత్వ జీవితం లేని ఈ భౌతిక వస్తువులకు అనుకూలంగా ఉంటూ అమరుడైన దేవుని గురించి వారి అంతర్గత అంతర్ దృష్టిని తిరస్కరించే వ్యక్తుల యొక్క అవమానకరమైన కోరికల గురించి బైబిల్ మాట్లాడుతుంది (రోమా ​​​​1:18-23).

మరోవైపు, దైవం పట్ల తమ ఉత్సుకతను సంతృప్తి పరచడంలో పట్టుదలతో ఉండాలని కోరుకునే వ్యక్తులు ఉన్నారు. వారు వెతుకుతున్న దానికోసం సమాధానాలను కనుగొనే అవకాశం ఉన్నవారు. ఎందుకంటే మన ఉద్దేశాలు లోకానుసారమైన సుఖాలు, ఆశయాలు మరియు లోక జ్ఞానంలో కనిపించదని బైబిల్ నుండి నేర్చుకోవడం సాధ్యమవుతుంది. ఈ విషయాలు అంతిమంగా దేవునిచే ఇవ్వబడ్డాయి మరియు వాటికి సరైన సమయములో మరియు సరైన ప్రదేశంలో ఆనందించడానికి ఉద్దేశించబడ్డాయి. అయితే, మన సృష్టికర్తయైన యెహోవా దేవుడు మన కోసం చాలా గొప్ప ప్రణాళికను కలిగి ఉన్నాడు. పరలోకంలో తన పక్షాన నీతి, మహిమ మరియు శాశ్వతమైన ఆధిపత్యం కోసం ఆయన మనలను చేసాడు. ఆయన తన ఉద్దేశ్యాన్ని శరీరధారిగా యెహోవాగా ఉన్న యేసుక్రీస్తు యొక్క పని ద్వారా నెరవేరుస్తాడు. మనం ఆయన వైపు చూస్తున్నప్పుడు మరియు ఆయన మనకు నిర్దేశించిన మార్గంలో నడిచినప్పుడు ఆయన ఉద్దేశ్యాన్ని నెరవేర్చడంలో మన వంతు కృషి చేస్తాము.

జీవితం యొక్క అర్థము కొరకు మనము ఎక్కడ వెదకాలి?

మీ జీవితానికి ఆనందాన్ని మరియు సంతృప్తిని కలిగించే కొన్ని విషయాలను మీరు పరిగణించి ఉండవచ్చు మరియు అది మీ ఉద్దేశ్యంలో భాగమేనా అని ఆలోచిస్తూ ఉండవచ్చు. అన్నింటికంటే, ఈ జీవితంలో చాలా ఆనందించే అంశాలు ఉన్నాయి. ఉదాహరణకు, మనం ఆహారం మరియు విలాసవంతమైన పానీయాలలో మునిగి ఆనందించవచ్చు. ఒక సంతోషకరమైన సందర్భం కోసం మనము, స్నేహితులు మరియు కుటుంబ సభ్యులు బల్ల చుట్టూ సమకూడినప్పుడు, మనం విందు చేయవచ్చు, కలుసుకోవచ్చు మరియు చాలా ఆనందాన్ని పొందవచ్చు. మనం విలాసవంతమైన బట్టలు మరియు శుభ్రమైన, ఆధునికమైన ఇంటిని కలిగి ఉండే అదృష్టవంతులైతే, మనం పరిపూర్ణమైన అనుభూతిని పొందవచ్చు. మనము ఒక సరికొత్త, ప్రకాశవంతమైన కారును కొనుగోలు చేయడానికి అనుమతించే విజయవంతమైన వృత్తిని కలిగి ఉంటే, అది మనల్ని సంతోషపెట్టవచ్చు. అయితే, మనం ఈ ఆనందాలలో దేనినైనా తీసుకొని, వాటిని మన జీవితానికి కేంద్రంగా చేసుకుంటే, అవి చివరికి హేయంగా  మారతాయి. అవి విపరీతమైన స్థితికి తీసుకువెళితే, ఆనందాలు ఎల్లప్పుడూ శూన్యముగా మారతాయి. అందుకే ప్రసంగీ తెలివైన రచయిత ఇలా అంటాడు,

ప్రసంగి 2:1-11 , “కానీ నిన్ను సంతోషముచేత శోధించి చూతును; –నీవు మేలు ననుభవించి చూడుమని నేను నా హృదయముతో చెప్పుకొంటిని; అయితే అదియు వ్యర్థప్రయత్న మాయెను. 2నవ్వుతో– నీవు వెఱ్ఱిదానవనియు, సంతోష ముతో–నీచేత కలుగునదేమియనియు నేవంటిని. 3నా మనస్సు ఇంకను జ్ఞానము అనుసరించుచుండగా ఆకాశము క్రింద తాము బ్రదుకుకాలమంతయు మనుష్యులు ఏమిచేసి మేలు అనుభవింతురో చూడవలెనని తలచి, నా దేహమును ద్రాక్షారసముచేత సంతోషపరచుకొందుననియు, మతిహీనతయొక్క సంగతి అంతయు గ్రహింతుననియు నా మనస్సులో నేను యోచన చేసికొంటిని. 4నేను గొప్ప పనులు చేయబూనుకొంటిని, నాకొరకు ఇండ్లు కట్టించుకొంటిని, ద్రాక్షతోటలు నాటించుకొంటిని. 5నాకొరకు తోటలను శృంగారవనములను వేయించుకొని వాటిలో సకలవిధములైన ఫలవృక్షములను నాటించితిని. 6వృక్షముల నారుమళ్లకు నీరుపారుటకై నేను చెరువులు త్రవ్వించు కొంటిని. 7పనివారిని పని కత్తెలను సంపాదించుకొంటిని; నా యింట పుట్టిన దాసులు నాకుండిరి; యెరూషలేమునందు నాకు ముందుండిన వారందరికంటె ఎక్కువగా పసుల మందలును గొఱ్ఱె మేకల మందలును బహు విస్తారముగా సంపాదించుకొంటిని. 8నాకొరకు నేను వెండి బంగారములను, రాజులు సంపాదించు సంపదను, ఆయా దేశములలో దొరుకు సంపత్తును కూర్చుకొంటిని; నేను గాయకులను గాయకురాండ్రను మనుష్యులిచ్ఛయించు సంపదలను సంపాదించుకొని బహుమంది ఉపపత్నులను ఉంచుకొంటిని. 9నాకు ముందు యెరూషలేమునందున్న వారందరి కంటెను నేను ఘనుడనై అభివృద్ధి నొందితిని; నా జ్ఞానము నన్ను విడిచి పోలేదు. 10నా కన్నులు ఆశించిన వాటిలో దేనిని అవి చూడకుండ నేను అభ్యంతరము చేయలేదు; మరియు నా హృదయము నా పనులన్నిటినిబట్టి సంతో షింపగా సంతోషకరమైనదేదియు అనుభవించకుండ నేను నా హృదయమును నిర్బంధింపలేదు. ఇదే నా పనులన్నిటి వలన నాకు దొరికిన భాగము. 11అప్పుడు నేను చేసిన పనులన్నియు, వాటికొరకై నేను పడిన ప్రయాసమంతయు నేను నిదానించి వివేచింపగా అవన్నియు వ్యర్థమైనవిగాను ఒకడు గాలికి ప్రయాసపడినట్టుగాను అగుపడెను, సూర్యుని క్రింద లాభకరమైనదేదియు లేనట్టు నాకు కనబడెను.

కాబట్టి, సంతోషముల నిమిత్తము వెంబడించడం అనేది గాలి కోసం ప్రయత్నించడం లాంటిదైతే, దానికి బదులుగా మనం పనిలో నిజమైన నెరవేర్పును పొందగలమని దాని అర్థమా? మన చేతుల ద్వారా మరియు మన మనస్సు ద్వారా ఉత్పత్తి నుండి వచ్చేది గొప్ప అతిశయం అనేది కలుగుతుంది. మానవులు ఏకాగ్రతతో కూడిన శ్రమ ద్వారా చాలా సాధించగలరు. ఒక రైతు తన పొలాలను చూస్తూ, తన చేతి ఫలాలన్నింటినీ మెచ్చుకుంటూ తాను కష్టపడి పని చేసిన తర్వాత గొప్ప సంతృప్తిని పొందగలడు. ఒక ఆవిష్కర్త తన ఆవిష్కరణను మెరుగుపర్చడానికి సహాయపడిన అన్ని జీవితాలను పరిగణనలోకి తీసుకున్నప్పుడు పరిపూర్ణతను పొందవచ్చు. సివిల్ పని చేసేవాళ్ళు సమాజానికి చాలా ముఖ్యమైన కారణం కోసం కష్టపడి పని చేయవచ్చు మరియు వారు ప్రపంచాన్ని మార్చడానికి సహాయం చేసినట్లు వారు భావించవచ్చు. అయినప్పటికీ, మనము సమయాన్ని చాలా క్షుణ్ణంగా పరిశీలన చేస్తే, మన పని ద్వారా నిజంగా పెద్దగా ఏమి సాధించలేదని మనము గ్రహిస్తాము. ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఇంకా లెక్కలేనన్ని మంది ఆకలితో అలమటిస్తున్నారు మరియు బాధలు పడుతున్నారు. యుద్ధాలు, కరువులు, అన్యాయాలు ఇంకా జరుగుతూ ఉన్నాయి. పైగా, భూమిపై మన కాలం ముగిసే సమయానికి, మన విజయాలన్నీ త్వరలో అదృశ్యమవుతాయి మరియు మరచిపోబడతాయి. పనిలో మరియు ఆశయంలో కూడా అని గుర్తెరగాలి అంతిమ నెరవేర్పు లేదని మనము గ్రహిస్తాము. నిజానికి, ప్రసంగి గ్రంథ రచయిత దీనిని కూడా గమనించారు. అతడు ఇలా చెప్తున్నాడు,

ప్రసంగి 2:18-20, “సూర్యుని క్రింద నేను ప్రయాసపడి చేసిన పనులన్నిటిని నా తరువాత వచ్చువానికి నేను విడిచిపెట్టవలెనని తెలిసికొని నేను వాటియందు అసహ్యపడితిని. వాడు జ్ఞానము గలవాడైయుండునో బుద్ధిహీనుడైయుండునో అది ఎవనికి తెలియును? అయితే సూర్యుని క్రింద నేను ప్రయాస పడి జ్ఞానముచేత సంపాదించుకొన్న నా కష్టఫలమంతటి మీదను వాడు అధికారియై యుండును; ఇదియును వ్యర్థమే. కావున సూర్యుని క్రింద నేను పడిన ప్రయాస మంతటి విషయమై నేను ఆశ విడిచిన వాడనైతిని.”

మానవులు అంతిమ నేరవేర్పును లోకసంబంధమైన సంతోషములలో లేదా లోకసంబంధమైన పనులలో పొందరు. జ్ఞానము మరియు తెలివి వలన సంతోషమును పొందగలరా? ఖచ్చితముగా, అన్ని జవాబులను కలిగియుండుటన బట్టి మనము నిలిచియుండే తృప్తిని పొందగలము, అవునా? మనము బుద్ధిహీనులవలె జీవించినప్పుడు, మనము అధిక దు:ఖమును మరియు కష్టమును ఎదుర్కొంటాము అనేది వాస్తవము. మరోవైపు, జ్ఞానము కలిగియుండుట అనేది జీవితమును విజయవంతముగా లేదా సంపన్నముగా చేస్తుంది. అయితే, సమస్త జ్ఞానము మరియు తెలివి అనేది లోకాన్ని మార్చలేదు, అది మనలను విచారానికి గురిచేస్తుంది. అదనముగా, జ్ఞానముగలవానికి మరియు బుద్ధిహీనునికి ఒకే అంతము అనేది ఉంటుంది— అదే మరణము. మరలా, ప్రసంగి రచయిత ఈ విషయమును గూర్చి అధిక నిరాశతో ఇలా చెప్పుచున్నాడు,

ప్రసంగి 2:16-17, “బుద్ధిహీనులను గూర్చినట్లుగానే జ్ఞానులనుగూర్చియు జ్ఞాపకము ఎన్నటికిని యుంచబడదు; రాబోవు దినములలో వారందరును మరువబడినవారై యుందురు; జ్ఞానులు మృతినొందు విధమెట్టిదో బుద్ధిహీనులు మృతి నొందు విధమట్టిదే. ఇది చూడగా సూర్యుని క్రింద జరుగునది నాకు వ్యసనము పుట్టించెను–అంతయు వ్యర్థముగాను ఒకడు గాలికై ప్రయాసపడినట్టుగాను కనబడెను గనుక బ్రదుకుట నా కసహ్యమాయెను.

అయితే ముగింపు ఏమిటి?

వీటిలో ఏ ఒక్కటి కూడా తప్పు అని బైబిల్ మనకు బోధించడం లేదు. మన సృష్టికర్తయైన యెహోవా దేవుడు మనం మెచ్చుకోవడానికి ఈ విషయాలను ఇచ్చాడు. మన ఆనందాలలో మరియు మన శ్రమలలో మనం ఆనందంగా ఉండాలని ఆయన కోరుకుంటున్నాడు. అన్నింటికంటే ముఖ్యంగా, మనం జ్ఞానాన్ని వెతకాలి ఎందుకంటే చీకటిలో కంటే వెలుగులో ఉండటం మంచిది (ప్రసంగి 2:13). జ్ఞానముగల బోధకుడు ఇలా వ్రాయడం ద్వారా దీనిని స్పష్టం చేస్తాడు,

ప్రసంగి 2:24-26, “అన్నపానములు పుచ్చుకొనుటకంటెను, తన కష్టార్జి తముచేత సుఖపడుటకంటెను నరునికి మేలుకరమైనదేదియు లేదు. ఇదియును దేవునివలన కలుగునని నేను తెలిసి కొంటిని. ఆయన సెలవులేక భోజనముచేసి సంతోషించుట ఎవరికి సాధ్యము? ఏలయనగా దైవదృష్టికి మంచివాడుగా నుండువానికి దేవుడు జ్ఞానమును తెలివిని ఆనందమును అనుగ్రహించును; అయితే దైవదృష్టికి ఇష్టు డగువాని కిచ్చుటకై ప్రయాసపడి పోగుచేయుపనిని ఆయన పాపాత్మునికి నిర్ణయించును. ఇదియు వ్యర్థముగాను ఒకడు గాలికై ప్రయాసపడినట్టుగాను ఉన్నది.

వీటిలో ప్రతి ఒక్కటి తగిన సమయాల్లో మరియు మితంగా ప్రశంసించవచ్చు. అయితే, అవి స్వయంగా మనలో నెరవేరలేవు. ఆనందాలు, పనులు మరియు జ్ఞానాన్ని కూడబెట్టుకోవడంలో, మన నిత్యమైనటువంటి ఉద్దేశ్యం నెరవేరదు.ఈ లోకసంబంధమైన ఆనందాలు, పనులలో జ్ఞానాన్ని కూడబెట్టుకోవటంలో నెరవేరదు.

దానికి బదులుగా, “దేవునియందు భయభక్తులు కలిగియుండి ఆయన కట్టడాలను అనుసరించుటయే” (ప్రసంగి 12:13) మానవ జీవితానికి అర్థము. దేవుడు మనలను ఒక ప్రత్యేక ప్రయోజనం కోసం సృష్టించాడు (సామెతలు 16:4). మనము పరిశుద్ధముగా మరియు ప్రేమలో నిర్దోషముగా ఉండాలని ఆయన ఉద్దేశించాడు (ఎఫెసీయులకు 1:4) తద్వారా మన జీవితాల్లో సమస్తము మేలుకొరకు సమకూడి జరుగుతాయి (రోమా ​​​​8:28). దేవుడు మనలను ఉద్దేశించిన వ్యక్తిగా ఉండుట ద్వారా మన ఉద్దేశం నెరవేరుతుంది. మనం పరలోకంలో దేవుని మహిమ కోసం ఎదురు చూస్తున్నప్పుడు మన భవిష్యత్తు నిరీక్షణతో కూడినదిగా ఉంటుంది మరియు అర్థరహితముగా ఉండదు (రోమా ​​​​2:6-7). దేవుని వాగ్దానాల ప్రకారం, మనము ప్రస్తుతం చూసే మరియు భౌతికంగా అనుభవించే దానికంటే నిత్యజీవితం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాము. మనం దేవునికి భయపడినప్పుడు, ఆ వాగ్దానాలను మనం విశ్వసిస్తాము, ఆరాధనలో ఆయనను గౌరవిస్తాము మరియు ప్రేమిస్తాము. మరియు ఆయన ఉగ్రతని నివారించడానికి ప్రయత్నిస్తాము. తత్ఫలితంగా, మన జీవితాలు మన సృష్టికర్తచే మలచబడతాయి మరియు మన భవిష్యత్తు అర్థవంతంగా మరియు నిత్యము ఉంటుందని వాగ్దానం చేయబడింది.

ఈ ఉద్దేశ్యాన్ని నెరవేర్చడానికి యెహోవా మనల్ని ఒంటరిగా విడిచిపెట్టలేదు. శరీరధారిగా నివసించిన సృష్టికర్తయైన యేసుక్రీస్తు యొక్క పని ద్వారా మాత్రమే నెరవేర్చబడతాము అనే నిరీక్షణ కలిగియుండగలము. రోమా ​​​​8:29-30 మనకు ఇలా బోధిస్తుంది,

“ఎందుకనగా తన కుమారుడు అనేక సహోదరులలో జ్యేష్ఠుడగునట్లు, దేవుడెవరిని ముందు ఎరిగెనో, వారు తన కుమారునితో సారూప్యము గలవారవుటకు వారిని ముందుగా నిర్ణయించెను. మరియు ఎవరిని ముందుగా నిర్ణయించెనో వారిని పిలిచెను; ఎవరిని పిలిచెనో వారిని నీతిమంతులుగా తీర్చెను; ఎవరిని నీతిమంతులుగా తీర్చెనో వారిని మహిమ పరచెను.”

దీనర్థం ఏమిటంటే, మనము పరిపూర్ణమైన, పాపరహితమైన జీవితాన్ని గడిపిన యేసుక్రీస్తు యొక్క ప్రతిరూపంలోకి మార్చబడవచ్చు. మనము ఆయన ద్వారా నీతిమంతులుగా తీర్చబడవచ్చు మరియు ఆయనతో మహిమపరచబడవచ్చు. యేసు భూమిమీద ఉన్న సమయంలో శరీరంతో బాధను అనుభవించాడు మరియు మరణించాడు, కానీ ఆయన దేవుని శక్తి ద్వారా పునరుత్థానం చేయబడ్డాడు. మన జీవితం నిస్సహాయమైనది మరియు అర్థరహితమైనది కాదు. మహిమతో కూడిన నిత్యజీవానికి సంబంధించిన అదే నిరీక్షణను మనం కలిగి ఉండవచ్చు. యోహాను 6:40లో యేసు తనను గూర్చి ఇలా చెప్పాడు, “కుమారుని చూచి ఆయనయందు విశ్వాస ముంచు ప్రతివాడును నిత్యజీవము పొందుటయే నా తండ్రి చిత్తము; అంత్యదినమున నేను వానిని లేపుదును.” ఆశలు, విజయాలు లేదా జ్ఞానాన్ని అనుసరించడం ద్వారా ప్రపంచం దేవుని ఉద్దేశాన్ని చూడదు. అయితే, నిత్యజీవం కోసం మన ఉద్దేశ్యం “దేవుని జ్ఞానము మర్మమైనట్టుగా బోధించుచున్నాము; ఈ జ్ఞానము మరుగైయుండెను. జగదుత్పత్తికి ముందుగానే దీనిని దేవుడు మన మహిమ నిమిత్తము నియమించెను. అది లోకాధికారులలో ఎవనికిని తెలియదు; అది వారికి తెలిసి యుండినయెడల మహిమాస్వరూపియగు ప్రభువును సిలువ వేయక పోయియుందురు. ఇందును గూర్చిదేవుడు తన్ను ప్రేమించువారికొరకు ఏవి సిద్ధపరచెనో అవి కంటికి కనబడలేదు, చెవికి.